Toen we maandagmorgen in ons klasje kwamen waren we allen wel heel erg verrast. Op ons tapijt lag een heuse drol. Wie had dat gedaan? Van de juf was het niet, van de kindjes ook niet, misschien van Jules????
Neen, ook niet. Maar het duurde niet lang of Warre wist ons te vertellen wie het gedaan had. HET WAS ZIJN PAPA GEWEEST!!!Ja, hij was er vast van overtuigd dat zijn papa dat gedaan had. Iedereen geloofde het dus.
We besloten dan maar het vlug op te ruimen voordat er iemand in zou trappen. Febe wist hoe het moest. Ze had een plastiekzakje nodig en ruimde meteen de vieze drol op. Deze belandde daarna in de vuilnisemmer.
Toen we na de speeltijd weer binnen kwamen wilde Jules dat juf het boek vertelde dat Hanne deze morgen had meegebracht.
Zo kwamen we te weten dat de drol deze morgen op het tapijt niet van de papa van Warre was maar van een hond. Warre had ons een beetje gefopt!
De Juf vertelde dat we deze week heel veel over de mol zouden leren.
Meteen leerden we dat de mol in een holletje vol met gangen onder de grond woont. Af en toe komt hij eens boven de grond piepen en dan krijgen we een molshoop. De ideale gelegenheid om de hoeveelheden 1,2 en 3 nog even te herhalen. De kindjes kregen een blaadje en moesten heel goed kijken hoeveel molletjes er uit elke hoop kwamen.
In de namiddag gingen we op stap op zoek naar "poep". Het eerste wat we vonden was duivenpoep. Witte klodders net als in het boekje. Juf Nancy verzamelde met een schepje wat duivenpoep in een emmertje zodat we het goed konden bestuderen.
Daarna trokken we naar de konijntjes. Daar vonden we kleine zwarte keuteltjes.
De geitjes hadden ook keuteltjes gelegd. Ook deze werden in ons emmertje verzameld en bekeken.
Nu ging onze weg verder buiten de schoolpoort. Op de weide naast de school vonden we nog meer ...
En opnieuw konden we verder trekken. Op zoek naar nog meer "schatten". In het steegje niet ver van de school vonden we nog iets. Een echte grote hondendrol.
EHHHH!!!! Dat was stinkie, stinkie hoor.
Onze leeruitstap was voorbij en we hadden heel wat bijgeleerd.
Op dinsdag mochten we met klei zelf drolletjes, poepjes, keuteltjes, paardenvijgen en zelfs koeienvlaaien maken.
In de paardenvijgen deden we ook een beetje gras, want zo hadden we het gezien.
Het plezier dat we eraan beleefden was ook duidelijk te zien in wat we ervan maakten.
In de namiddag leerden we een nieuw kleurtje. Hoe kon het ook anders dan "zwart" de kleur van de mol. Sommige kindjes hadden zwarte kleren aan : een trui of laarzen,
zwarte bloemen op een rokje,...
zwarte schoenen
In de klas keken we ook heel goed rond en ontdekten heel wat zwarte zaken Miro stelde vast dat Jules zwarte oogjes heeft en zwarte haren. Jules wou een zwarte trui. Gelukkig vond juf er één in de berging.
De groene spulletjes werden van het bord gehaald en er kwamen nieuwe zwarte dingen aan.
Wie zin had mocht daarna een zwarte tekening maken. Stiften, kleurpotloden, wasco's,... alles mocht als het maar zwart was.
Op woensdag kregen we in de klas al even een voorproefje op de eigenlijke schrijfdans van volgende week met juf Bénédicte. We dansten op het liedje van de trappen.
Verder deze week mochten we nog meermaals genieten van het verhaal. Gewoon verteld door de juf , maar ook van de digitale versie mochten we genieten.
We kregen ook een filmpje te zien van de mol onder de grond. Hoe hij in zijn gangen beweegt. Iedereen keek heel geboeid toe.
Met de dobbelsteen werd ook gespeeld. We moesten gooien en het dier dat bovenop lag werd nagedaan ( het geluid of de beweging).
Ook ons gehoor werd op de proef gesteld want we moesten heel goed luisteren naar de cd en dan zeggen welk dier we hoorden.
Dat we heel veel gezellige momenten hadden deze week daarover bestaat geen twijfel. Maar het hoogtepunt van de week was toch wel toen we ons liedje leerden.
Onder de grond, onder de grond,
daar woont de mol in zijn jasje van bont.
Graaft er een gang
10 meter lang.
Zand op zijn snuitje en zand op zijn wang.
Molletje kan bijna niet zien,
dat is toch gevaarlijk misschien.
Molletje straks stoot jij je kop.
Zet voortaan altijd je bril maar op.
En zo zag ons tweede weekje er uit :
Toen we maandag op school aankwamen merkten we al heel snel op dat Norah een trui aan had met "bont". Nu konden we allen eens voelen hoe zacht de vacht van de mol wel is. Norah vond het helemaal niet erg dat we allen eens aan haar trui kwamen voelen. We konden ons alles nog beter voorstellen.
Ook Jules was heel erg benieuwd.
Toen we naar buiten gingen voor de speeltijd merkte Miro plots een molshoop op aan ons klasje. Misschien was de kleine mol wel op bezoek op onze school.
Dus besloten we om na de speeltijd ( samen met de kindjes van de eendjesklas) op zoek te gaan naar nog meer molshopen. Helaas hebben we er geen meer gevonden. We genoten wel van het prachtige zonnetje en de narcissen die al in bloei stonden.
Tijdens ons kringgesprekje kwamen we heel veel te weten over het leven van de mol. Hoeveel poten heeft de mol? Hoeveel tenen aan zijn voorpoten? Heeft de mol ook een staartje? Wat weet je over zijn snuit? En over zijn ogen? Wat eet de mol? Waar woont de mol? Wanneer worden er babymolletjes geboren? En hoeveel babies kan de mol krijgen? Wat weet je over de babietjes?...
Zelf probeerden we ook eens gangen te graven
Tijdens het onthaal werden de begrippen vlug en traag nog eens goed aangebracht en ingeoefend. Want we mochten allemaal een molletje zijn en kiezen hoe we door de gangen gingen : vlug of traag.
En wat we ook leerden was hoe de mollen slapen. Kijk maar eens :
Inderdaad ... ze zitten recht met hun kop tussen hun pootjes. Op een bedje gemaakt van gras, mos en blaadjes.
In het boekje dat de juf maakte konden we alles terugzien en nog heel veel aan elkaar vertellen over het leven van de mol.
Nu was het tijd geworden om molletje mol die uit zijn molshoop komt piepen te schilderen. De kindjes kregen 4 kleuren en gingen aan de slag. Alle resultaten mochten gezien worden want alle werkjes kregen een groot applaus.
Met de magische borden werden ook heel wat molshopen en gangen onder de grond getekend.
Babette werd zelfs een echte expert in het tekenen van gangen.
Het verhaal werd nog vaak verteld en ook in de boekenhoek werd het heel vaak bekeken en naverteld.
Doordat we het verhaal nu door en door kenden konden we het zelf eens dramatiseren ( uitspelen).
Miro was de mol en ging bij alle dieren langs om te vragen : heb jij op mijn kop gepoept? Waarop alle dieren antwoorden : neen, ik doe dat zo!
Uiteindelijk kwam hij bij de bromvliegen langs. Zij roken eens heel goed en zeiden toen : wij weten het !!! Het is van de hond van de slager.
Nu was het de beurt aan de mol om de hond ( die net lag te slapen ) eens goed beet te nemen.
En zo kon de mol weer tevreden in zijn holletje verdwijnen.
Onze fijne motoriek werd geoefend door met de pincetten de drolletjes vast te pakken en op het vuilblik te doen. Opgeruimd staat netjes.
Wie zin had mocht een tekening over de mol kleuren maar dat was geheel vrijblijvend.
En de voeldoos kwam ook op de proppen. Wie kon raden van wie de poep was? Waren het keutels van een konijntje of van de geit? Of was het een koeienvla of voelden we paardenvijgen? Of....
Ons versje dat we leerden ging als volgt :
Molletje mol woont in een hol.
Molletje heeft veel plezier.
Molletje mol vindt in zijn hol
een hele dikke vette .... pier!
Tijdens godsdienst hadden we het vorige week en deze week vooral over "bang zijn". We maakten kennis met wolfje die bang was van de andere wolven. Met de stokpopjes mochten we het verhaaltje ook naspelen. We leerden dat we echt niet bang hoeven te zijn maar dat soms een keertje bang zijn heel normaal is. Gelukkig is er altijd iemand in de buurt die ons gerust wil stellen. Ook Jezus was bij zijn vrienden toen ze bang waren in de storm.
Bij juf Bénédicte ging het in schrijfdans over de trap.
Nellie en Cesar waren ook van de partij.
Nadat we veel geoefend hadden in de opvangklas mochten we op de echte trap gaan oefenen.
Deze week vierden we twee jarigen. Rüiz is de oudste van de klas en hij werd dus als eerste 4 jaar. We begonnen de dag zoals gewoonlijk met zingen en de fanfare.
En kaarsjes blazen...
Dan was het tijd om te zien wat er in de verjaardagstas was meegebracht.
Rüiz koos voor zijn spelcomputer ( welke heel veel succes kende), boekjes, de cd van K3 (waarop we allen dolenthousiast meezongen van 10.000 luchtballonnen),...
En dan ... spannende pakjestijd...
Rüiz trakteerde ons met stempelstiften ( we zullen dus heel goed ons best doen want wie wil nu geen stempel van de nieuwe stempelstiften krijgen?)
En in het grote pak zat ...
Joepie een nieuw bed voor Jules, want zijn bed dat hij tot nu toe had viel heel vaak uit elkaar. De juf maakte het in een wip klaar zodat Jules diezelfde avond al in zijn nieuwe bed met zijn nieuwe dekentjes kon slapen. Leon had als taakje "Jules in zijn bed leggen".
Jules sliep die nacht heerlijk en droomde over 10.000 luchtballonnen.
Tenslotte ging Rüiz op de troon om zijn 4 de verjaardag voor altijd vast te leggen.
Dankjewel Rüiz om ons mee te laten genieten van "jouw" dagje.
Op vrijdag hadden we een andere jarige want ook naar de verjaardag van Leon keken we al een ganse week uit. Ook hij werd 4 jaar. Nu zijn er al twee kindjes die 4 zijn. Jullie kunnen zich vast en zeker heel goed voorstellen hoezeer iedereen nu naar de dag waarop hij/zij 4 zal worden begint uit te kijken.
Ook voor Leon begon de dag met zang en muziekinstrumenten.
En natuurlijk werden er ook 4 kaarsjes op de taart aangestoken.
Blazen maar Leon!
De verjaardagstas was deze keer gevuld met : een dinosaurusboek en dino's ( want Leon is echt verzot op deze dieren), een auto, een leeuwenkop (waarmee hij de juf bang maakte), een mondharmonica, een olifant, een muziekdoosje waaruit het geluid van een koe kwam,... (kortom Leon had heel wat grappige dingen)
Bij pakjestijd werd het even spannend al kon de vorm van het pakje al verraden dat het wel eens een boek zou kunnen zijn.
En ja hoor, dat was het ook. In de namiddag mochten we van het mooie verhaal van Annika genieten.
De rest van de dag werd heel veel gespeeld en vooral op de wensen van Leon ingegaan want het was nu "zijn" dagje.
De dag en het weekje werd afgesloten met een stralende Leon op de troon.
Dankjewel Leon voor het klasgeschenk en de fijne dag met elkaar.
Ons thema van de mol die wou weten wie er op zijn kop gepoept heeft laten we nu achter ons maar één ding staat vast :
het wordt beslist een boek dat de kindjes nooit meer zullen vergeten!!!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten