Toen we maandagmorgen onze klas binnen kwamen waren we toch wel een beetje geschrokken hoor. Jules lag plots te slapen met een "tuutje" in zijn mond. Juf vertelde ons dat "tuutje" eigenlijk geen mooi woordje is maar dat we fopspeen moeten zeggen. We wilden meteen weten waarom Jules nu een fopspeen had.
Hij vertelde ons dat hij een beetje verdrietig was omdat hij zo alleen in de klas moest slapen en daarom had hij een "fopteen" gezocht. We moesten wel lachen hoor want wij wisten beter dat het een "fopspeen" is. We maakten meteen een afspraak : fopspenen moeten in het bedje blijven en eigenlijk zijn ze een beetje voor de kleintjes. Maar juf beloofde dat hij het aan de Sint zal geven als hij op bezoek komt. Er waren al heel wat kindjes die beloofden dat samen met Jules te doen. De juf is heel erg benieuwd hoor!!!
Jules vertelde ook over zijn logeerkoffer en dat hij graag eens bij de kindjes zou willen logeren.
Maar wat is logeren eigenlijk? En wat moet je allemaal meenemen als je wil logeren? Jules wist er alles van. Hij haalde trots zijn logeerkoffer te voorschijn.
In de muzische activiteit beeld mochten we deze keer stempelen met lichtgevende verf. Volgende week werken we nog verder en juf zal er nadien een dromenvanger van maken voor op onze kamer.
En aangezien rood de kleur is die we deze maand centraal stellen mochten we ook nog vrij spelen met de rode kaarten.
We kregen ook nog een identificatie-oefening voorgeschoteld. Goed kijken naar de trui van Jules en dezelfde koffer erbij kleven was de opdracht.
Tijdens onze godsdienst momentjes hadden we het over slapen, donker, bang zijn, dromen, lichtjes de maan en de sterren. Tofke had voor ons iets meegebracht om in de klas een donker hoekje te maken. Wij hadden al zaklampen mogen meebrengen. Juf maakte een donkerhoekje in de klas en wij mochten er daarna naar hartenlust in spelen. We ondervonden dat we niet bang hoeven te zijn in het donker en dat mama, papa en de maan altijd in de buurt blijven.
Onze knuffels werden erbij gehaald en wij gingen "op" en bank terwijl de knuffels "onder" de bank gingen.
Daarna kregen we nog allerlei opdrachten : zet alle knufffels op de koffer waar de juf en het zonnetje op zitten.
Maar ook de begrippen "in" en "uit" kwamen aan bod. Leg alle knuffels in het bed van Jules.
Miro hielp mee om de pyjama aan te doen en daarna legde hij hem liefdevol in zijn bedje naast het bed van Jules van juf Karen. ( want Jules in bed leggen was deze week het taakje van Miro)
We zeiden nog "slaap lekker, Jules" en gingen ons dan klaarmaken om naar huis te gaan. Woensdagmorgen gingen we zodra onze boekentassen leeg waren direct naar de klas van juf Karen. Allebei de Jules hadden heel goed geslapen.Merten mocht onze Jules uit bed halen en nadien de krans aandoen ( want dat was zijn taakje deze week). Bij juf Karen deed Kyano net hetzelfde. Nu wou Jules van de eendjesklas ook eens bij ons komen logeren. En dat spraken we ook af, deze middag zou Jules naar ons klasje komen. Deze keer moesten wij voor een bedje zorgen. Maar eerst de kleertjes aan en nog veel werken en spelen in ons klasje.
We vertrokken en zorgden dat alles mee was. Fien nam lieveling mee.
En Babette en Jade namen het fopspeen, de pyjama en Jules zelf mee naar de klas.
Woensdagmiddag was het dan zover. We kregen een bezoek...
En toen wisten we het zeker : Jules en Jules waren klaar om bij de kindjes te gaan logeren.
Verder deze week genoten we ook nog van meerdere verhaaltjes o.a. Welterusten kleine beer. Daarin krijgt kleine beer telkens een lantaarn van zijn papa die steeds een beetje groter is. Na afloop van het verhaal moesten ook wij lantaarns ordenen van klein naar groot.
Toch niet zo evident voor iedereen.
We bekleefden ook nog een wolkje met watte want ons maantje moest een echte mooie dromenvanger worden.
Toen we Jules op dinsdagmorgen wakker maakten was hij echt verdrietig. Hij was zelfs aan het wenen of schreien.( misschien leerden hier wel sommige kindjes een nieuw woordje bij).
Hij zei tegen ons :
Maar omdat wenen of schreien ons niet blij maakt besloten we maar snel weer blij te kijken
Toen we vroegen waarom hij verdrietig was kregen we het volgende te horen :
En toen we er veel hadden mocht iedereen plaatsnemen in de "bus". Op het lied de wielen van de bus zongen we uit volle borst, de sfeer zat er alweer helemaal in.
Daarna wou Jules nog kunstwerkjes maken met de bloemen. Hij maakte er twee één met weinig bloemen en één met veel bloemen.
Bij het opruimen gingen we nog even door : Rüiz kon veel opruimen in één keer terwijl Robbe koos voor weinig opruimen in één keer.
Dank je wel juf Bénédicte, het was heel leuk we kijken al uit naar volgende week dinsdag want dan krijgen we weer schrijfdans.
Op woensdag had Jules een verrassing voor ons. Er zat iets in de verrassingskoffer. Warre die het zonnetje van de week was mocht de koffer openen.
Daarna gingen we op zoek naar één blokje dat we bij onze knuffel mochten leggen zodat hij kon spelen als hij straks wakker werd.
Dan namen we ook nog één bloemetje.
En tenslotte ook nog één dino.
En dan was het grote moment gekomen want we mochten onze knuffels wakker maken. Wat waren ze blij als ze het speelgoed zagen.
Met onze handjes, vingers en duimen speelden we ook veel spelletjes maar we zongen er nog meer liedjes over. Zo oefenen we onze lichaamsdelen in zonder het echt door te hebben.
Daarna volgde nog een gesprekje over "zorgen voor". Want wij zijn net als schaapjes. Wij hebben ook mensen nodig die voor ons willen zorgen."Wie zorgt voor ons?" "Wie is als een herder voor ons?"...
Besluit was : mama, papa, oma, opa, grote broer of zus, de juf,... zijn herders voor ons. In een sfeervol moment hebben we dan ook gedankt en ons symbooltje rond de herders gekleefd.
Vrijdagnamiddag hebben we ons thema gezellig afgesloten met tik tak maar de foto's staan nog op het toestel van juf Karen. Ik zet ze later nog op de blog.
Voor we aan ons weekend konden beginnen werden we nog uitgenodigd om met alle kinderen van de ganse school ons schoollied nog eens te zingen.
Het zonnetje scheen en we genoten des te meer van de gezellige sfeer. "Hier op school mag ik mezelf zijn. Bij mijn vrienden voelt het reuzefijn" was het beste wat we konden zingen.
Fijn weekend en hopelijk tot zondag op de herfstwandeling. De zon is deze keer alvast besteld.